In België bestaan er twee soorten berenklauwen, namelijk de reuzenberenklauw en de gewone of inlandse berenklauw. De reuzenberenklauw wordt 5
meter hoog en heeft tussen juli en september paraplugrote, witte bloemschermen met een diameter van 50 cm tot 1m. De enorme bladeren zijn behaard en de
stengel is roodgevlekt.
De gewone berenklauw heeft geen rode vlekken op de stengel en wordt slechts 2 meter hoog.
De reuzenberenklauw wordt in grote hoeveelheden teruggevonden langsheen de autosnelwegen en de spoorlijnen en in verwaarloosde tuinen en
bossen. De plant breidt zich vooral uit in de Brusselse regio en voornamelijk langs de Brusselse ring.
|
|
© Nationale Plantentuin
|
De berenklauw kan brandwonden veroorzaken
Ongeveer 24 uur na het contact met het sap ontstaan rode, jeukende vlekken, die enkele uren later overgaan in een scherp begrensde ontsteking van de
huid met zwelling en blaarvorming. Deze letsels kunnen er uitzien als echte brandwonden en genezen pas na 1 à 2 weken. Na genezing kunnen ze
een bruinverkleuring (hyperpigmentatie) van de huid achterlaten.
© USDA APHIS PPQ Archives
|
|
© J. Hattendorf
|
Het sap van de berenklauw is ook giftig!
Er zijn al mensen gestorven nadat een kleine hoeveelheid van het giftige berenklauwsap in hun lichaam terechtkwam via hun mond.
Als het sap in de ogen terechtkomt, kan in sommige gevallen permanente blindheid ontstaan.
Wat doet u na contact met de plant?
Hoe problemen voorkomen?
|
Raak de plant niet aan en waarschuw ook de kinderen ervoor. Laat de kinderen nooit fluitjes of blaaspijpjes maken uit de holle stengel van de plant
|
|
|
Als de plant in de omgeving groeit van kinderspeelplaatsen, kunt u aan de groendienst van uw gemeente vragen om de reuzenberenklauw te verwijderen
|
|
|
Bij werkzaamheden in de tuin (snoeien of gras maaien) kunt u het best vermijden dat sap van de reuzenberenklauw op uw huid terechtkomt.
U moet er rekening mee houden dat het sap soms dwars door de kledij kan dringen
|
|
|